Meclie Yeni Grup - Kürtler Grup oluşturabilecek çoğunluğu aldı.

Siyasi Partilerin temsili

Türkiye'nin en eski partisi ise 21 Mayıs 1889’da İttihad-ı Osmani adı altında padişah II. Abdülhamit'i tahttan indirmek amacıyla kurulan dernektir. Sonradan İttihat ve Terakki Cemiyeti adını alan bu örgüt II. Meşrutiyet'in ilanının ardından 18 Ekim-8 Kasım 1908 tarihleri arasında toplanan kongresinde siyasi fırka (parti) haline geldiğini ilan etti.

TBMM'de en az yirmi milletvekili ile temsil edilen siyasî partiler grup kurma hakkına sahiptir. Genel seçimlerde Milletvekili çıkartan ancak grup kurmak için yeter sayıya sahip olmayan siyasi partiler TBMM Başkanlık Divanı, TBMM Danışma Kurulu ve komisyonlarda temsil edilemezler.

Kürt milliyetçisi Demokratik Toplum Partisi (DTP) son haftalarda bu yıl yapılacak olan seçimlere parti olarak değil, "bağımsız" adaylar göstermek yoluyla gireceği izlenimini veriyordu. Bu taktiğin amacı esas olarak Kürt milliyetçilerinin meclise girmelerini engellemek üzere tasarlanmış olan son derece anti-demokratik yüzde 10’luk ulusal seçim barajını baypas etmekti.

Türkiye’de uygulamakta olan bu kısıtlayıcı seçim yasasına göre genel seçimlerde yalnızca ülke çapında yüzde 10’un üzerinde oy alan partilerin mecliste sandalye sahibi olmalarına izin veriliyor. Bununla birlikte, bağımsız adaylar için böyle bir baraj uygulaması bulunmuyor.

Kürt milliyetçisi partiler bugüne kadar bu yüzde 10’luk seçim barajını aşmayı başaramadılar, ancak 1999 yılından bu yana ülkenin güneydoğusunda yerel yönetimlerde ağırlıklı bir yere sahipler.

DTP’nin yaptığı öne sürülen bu plana göre bu "bağımsız" milletvekilleri meclise girer girmez DTP’ye katılacak ve mecliste bir grup kuracaklardı -bir siyasi partinin mecliste grup kurabilmesi için en az 20 milletvekiline sahip olması gerekiyor. Yapılan tahminler DTP’nin ülkenin güneydoğusunda sahip olduğu çekirdek oylarla mecliste 25 civarında sandalye kazanma şansına sahip olduğunu gösteriyor.

Kürt milliyetçisi Demokratik Toplum Partisi (DTP) son haftalarda bu yıl yapılacak olan seçimlere parti olarak değil, "bağımsız" adaylar göstermek yoluyla gireceği izlenimini veriyordu. Bu taktiğin amacı esas olarak Kürt milliyetçilerinin meclise girmelerini engellemek üzere tasarlanmış olan son derece anti-demokratik yüzde 10’luk ulusal seçim barajını baypas etmekti.

Türkiye’de uygulamakta olan bu kısıtlayıcı seçim yasasına göre genel seçimlerde yalnızca ülke çapında yüzde 10’un üzerinde oy alan partilerin mecliste sandalye sahibi olmalarına izin veriliyor. Bununla birlikte, bağımsız adaylar için böyle bir baraj uygulaması bulunmuyor.

Kürt milliyetçisi partiler bugüne kadar bu yüzde 10’luk seçim barajını aşmayı başaramadılar, ancak 1999 yılından bu yana ülkenin güneydoğusunda yerel yönetimlerde ağırlıklı bir yere sahipler.

DTP’nin yaptığı öne sürülen bu plana göre bu "bağımsız" milletvekilleri meclise girer girmez DTP’ye katılacak ve mecliste bir grup kuracaklardı -bir siyasi partinin mecliste grup kurabilmesi için en az 20 milletvekiline sahip olması gerekiyor. Yapılan tahminler DTP’nin ülkenin güneydoğusunda sahip olduğu çekirdek oylarla mecliste 25 civarında sandalye kazanma şansına sahip olduğunu gösteriyor.